Congrés

KONGRESOJ

      

    Ili gravas por la esperantistoj el la tuta mondo, æar ili ebligas renkontiøi kaj obligi la interþanøojn sen tradukisto. Æirkaù 250 okazas æiun jaron en la mondo.

    Nia unua sperto pri kongresoj estis tiu de Limoøo, organizita de SAT Amikaro printempe 97. Tie nia partopreno malgrandis kiel kongresanoj, æar ni tie prezentis la spektaklon "la Komuno". Do ni troviøis en la kongresejo sed vere ni ne havis multan tempon por aùskulti prelegon, spekti alian spektaklon, promeni sub gvidado de limoøaj geamikoj. Ni almenaù povis konstati ke la kongresanoj grandnombre æeestis, inter kiuj ne nur francoj, sed ankaù pluraj eksterlandanoj, kiel Nelli Kublanova el Sankt-Peterburgo kun kiu ni konatiøis tie, kaj kiu poste venis viziti nin en Périgueux akompanita de nia øironda amikino Louisette Levreaud. La tuta programo riæa kaj diversa fakte allogis multajn partoprenantojn

    Nia dua sperto okazis dum la Internacia Kongreso de Blindaj Esperantistoj, en Artigues æe Bordozo, julie 98. Æi-foje ni estis kongresaj komitatanoj, æar IKBEn organizis la grupo E°-Øirondio, kiun ni aniøas. Denove ni preparis spektaklon (la Velado) sed æar ni pasigis pli malpli la tutan semajnon tie, ni povis konatiøi kun pluraj kongresanoj. La kongresejo akceptis æirkaù 150 personojn inter kiuj duono estis ne franca : partoprenis rusoj, ukrajnoj, italoj, aùstrioj, germanoj, belgoj, finnlandoj, polaj ktp. Mi tre øojis gvidi la du kursetojn pri franca lingvo dum kiuj okazis memorindaj momentoj, foje amuzaj, foje kortuþaj. Vere bonegan etoson æiuj povis øui dum la tuta kongreso okaze de la diversaj proponitaj aktiva¼oj. Mirinda estis la fina internacia vespero kiu proponis kantojn, kanzonojn, sketæojn, humura¼ojn ktp en multaj diversaj lingvoj krom Esperanto.

    Fine tuj post la IKBE, ni æeestis ununuran tagon en la UKE en Montpeliero. Duafoje ni venis por la Velado kaj la tempo ne sufiæis inter provludado kaj surscenejeniro por multe fari ! Tamen, lasinte mesaøetojn sur la enireja tabulo,mi povis konatiøi kun 2 el miaj eksterlandaj geamikoj kaj tio tre agrablis. Fakte ni sentis nin iom perditaj en la vastega kongresejo kie vagadis pli ol 3000 personoj...